Μασαχουσέτη: Κρατούμενοι δωρίζουν τα όργανά τους με αντάλλαγμα μειωμένες ποινές

Οι κρατούμενοι που θα δωρίσουν ένα από τα όργανά τους ή το μυελό των οστών τους θα μπορούσαν να ανταμειφθούν με μείωση της ποινής από 60 έως 365 ημέρες, εάν αυτό το νομοσχέδιο εγκριθεί.

Το νομοσχέδιο κατατέθηκε από τον πολιτειακό εκπρόσωπο του Σπρίνγκφιλντ  Carlos González και από την Judith García της Τσέλσι τον περασμένο Ιανουάριο με στόχο «να καθιερώσει ένα Πρόγραμμα Δωρεάς Μυελού των Οστών και Οργάνων εντός του Σωφρονιστικού συστήματος». Ένα πλεονέκτημα του νομοσχεδίου, σύμφωνα με έναν από τους υποστηρικτές του, είναι ότι θα διευρύνει τη δεξαμενή των πιθανών δωρητών οργάνων, καθώς υπάρχει τρομερή έλλειψη. 

Μόνο στις ΗΠΑ, περισσότερα από 17 άτομα την ημέρα πεθαίνουν στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση! Σύμφωνα με το United Network for Organ Sharing (UNOS) , υπάρχουν περισσότερα από 104.457 άτομα που χρειάζονται μεταμόσχευση οργάνων. Ειδικά, στη Μασαχουσέτη, σχεδόν 5.000 κάτοικοι βρίσκονται σε λίστα αναμονής για μεταμόσχευση οργάνων.

Το νομοσχέδιο αναφέρει επίσης ότι μια 5μελής Επιτροπή Δωρεάς Μυελού των Οστών και Οργάνων θα καθορίζει το δικαίωμα συμμετοχής και τη σχέση μεταξύ ενός τύπου δωρεάς και της μείωσης της ποινής, χωρίς προμήθειες ή χρηματικές πληρωμές. (Η πληρωμή για ένα όργανο είναι παράνομη στις ΗΠΑ)

Σύμφωνα με το BBC, οι ομοσπονδιακές φυλακές στις ΗΠΑ επιτρέπουν τη δωρεά οργάνων, εφόσον ο αποδέκτης είναι μέλος της οικογένειας. Αλλά στη Μασαχουσέτη, όπως και σε πολλές άλλες κρατικές φυλακές, δεν υπάρχει η δυνατότητα για τους έγκλειστους να δωρίσουν όργανα ή μυελό των οστών ακόμη και στους συγγενείς τους.

Οι συνήγοροι των κρατουμένων αντιδρούν λέγοντας ότι τα έγκλειστα άτομα μπορεί να πιεστούν να ανταλλάξουν τα όργανά τους με λίγο χρόνο ελευθερίας. Ο πολιτειακός εκπρόσωπος Carlos González σχολίασε στο GBH News ότι αυτό είναι «πολύ μακριά από την αλήθεια», λέγοντας ότι και ο ίδιος έχει μέλη της οικογένειάς του που βρίσκονται στη φυλακή και ότι συνδέεται φιλικά με έναν πατέρα τριών παιδιών που νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Μασαχουσέτης πάσχοντας από νεφρική ανεπάρκεια 4^ου σταδίου και περιμένοντας απεγνωσμένα για έναν δότη.

Η ιδέα, είπε, είναι να διευρυνθεί η δεξαμενή των πιθανών δωρητών με αποτελεσματικό τρόπο για να «αυξηθεί η πιθανότητα τα μέλη της οικογένειας και οι φίλοι των Μαύρων και Λατίνων να λαμβάνουν σωτήρια θεραπεία». Ο González, πρόσθεσε ότι αυτό θα μπορούσε να ωφελήσει τους κρατούμενους επειδή ενισχύει την ατομική εξουσία και τη λήψη αποφάσεων.

Unsplash

Ωστόσο, οι επικριτές του νομοσχεδίου λένε ότι είναι ανήθικο και καταναγκαστικό να προσφέρεται μείωση της ποινής των κρατουμένων ως αντάλλαγμα της δωρεάς οργάνων και ότι διαιωνίζει τα στερεότυπα που παρουσιάζουν τους κρατούμενους ως «υπανθρώπους».

«Φαίνεται σαν κάτι βγαλμένο από βιβλίο επιστημονικής φαντασίας ή ιστορία τρόμου», είπε στο Insider ο Kevin Ring, πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Families Against Mandatory Minimums.

«Ενισχύεται ακριβώς αυτή η ιδέα, ότι έχουμε αυτή την κατηγορία υπανθρώπων των οποίων εμείς θα συλλέξουμε μέλη του σώματος τους, επειδή δεν είναι σαν εμάς ή επειδή είναι τόσο απελπισμένοι για ελευθερία που θα ήταν πρόθυμοι να το κάνουν».

 «Οι κρατούμενοι θα πρέπει να μπορούν να δωρίζουν μυελό των οστών και όργανα που σώζουν ζωές, μόνο αν το επιθυμούν, αλλά το να τους δίνουν τέτοιο κίνητρο είναι καταναγκαστικό», έγραψε  στο Twitter ένας υποστηρικτής της κατάργησης της θανατικής ποινής από τη Βοστώνη . «Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ένα νεφρό για να βγουν από τη φυλακή, αλλά αυτή δεν είναι μια επιλογή που θα έπρεπε να διευκολύνει η κυβέρνηση».

Κάποιοι επισημαίνουν ότι το νομοσχέδιο εκμεταλλεύεται την απόγνωση και την ευαλωτότητα των έγκλειστων ανθρώπων. «Αυτό που είναι πιο ανησυχητικό σε αυτή το νομοσχέδιο είναι ότι το σύστημα είναι τόσο σάπιο και οι έγκλειστοι είναι τόσο ευάλωτοι, που υπάρχουν άνθρωποι που θα δωρίσουν ένα μέλος τους με αντάλλαγμα την ελευθερία επειδή δεν έχουν άλλες επιλογές», δήλωσε ο ανώτερος σύμβουλος των Δημοκρατικών για τη διαφορετικότητα και την ένταξη Dyjuan Tatro σε ένα tweet.

Αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι κρατούμενοι επιθυμούν να δωρίσουν όργανα, στο παρελθόν έχουν καταγραφεί κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή του 2011 όπου ένας 37χρονος θανατοποινίτης στο Όρεγκον προσπάθησε να δωρίσει μεταθανάτια τα όργανά του. Του είπαν τότε ότι δεν μπορούσε γιατί τα ναρκωτικά που χορηγούνται κατά τις εκτελέσεις καταστρέφουν όργανα, πράγμα που δεν ισχύει σύμφωνα με άρθρο των New York Times.

Τον Ιούλιο του 2022 , ένας θανατοποινίτης από το Τέξας προσπάθησε να καθυστερήσει την εκτέλεσή του για να μπορέσει να κάνει δωρεά νεφρού. Η Γιούτα έγινε η πρώτη πολιτεία που επέτρεψε τη δωρεά οργάνων από φυλακισμένους το 2013, μόνο εάν πεθάνουν ενώ είναι έγκλειστοι. Οι ομοσπονδιακοί κρατούμενοι επιτρέπεται να δωρίζουν όργανα σε μέλη της οικογένειας, ωστόσο, δεν είναι σαφές αν μπορούν να το κάνουν οι κρατούμενοι στη Μασαχουσέτη.

Οργανώσεις όπως οι Black and Pink Massachusetts τάσσονται σθεναρά κατά του νομοσχεδίου. «Σοκαριστήκαμε όταν είδαμε την παροχή κινήτρων για τη θέσπιση ενός προγράμματος συλλογής οργάνων στο Σωφρονιστικό σύστημα», δήλωσε ο Michael Cox, εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης. «Δεν μπορείς ουσιαστικά να αφήσεις τους ανθρώπους να ξεπουλήσουν τα όργανά τους για την ελευθερία», είπε.

Ο ηθικός βραχίονας του United Network for Organ Sharing —το οποίο διαχειρίζεται το σύστημα μεταμόσχευσης οργάνων της χώρας— δήλωσε το 2014 ότι «κάθε νόμος ή πρόταση που επιτρέπει σε ένα άτομο να ανταλλάξει ένα όργανο με τη μείωση της ποινής, ιδιαίτερα μια θανατική ποινή με ισόβια φυλάκιση , εγείρει πολλά ζητήματα».

Ο González είπε ότι η Πολιτεία είναι ανοιχτή σε συζητήσεις σχετικά με το νομοσχέδιο. «Η αφήγηση που παρουσιάζουν κάποιοι, η αφαίρεση οργάνων, η εμπορία, απέχει τόσο πολύ από την αλήθεια», είπε.

Πολιτικοί παρατηρητές λένε ωστόσο, ότι είναι απίθανο αυτό το νομοσχέδιο να γίνει νόμος.